Week 3: Townsville
Door: Peter, Johnny
Blijf op de hoogte en volg Peter Johnny AJ
24 September 2013 | Australië, Townsville
Om de drukte van Cairns te ontvluchten boekten we voor de eerste keer ons greyhound ticket. Deze bus rijdt dwars door Australie en is via internet te boeken, het werkt met een hop on, hop off systeem. Dit houd in dat je op een bepaalde rit kunt uitstappen en instappen waar je wilt. Maar zoals gezegd wel even boeken via internet. Een ideaal reismiddel. En redelijk betaalbaar.
Goed, zo gezegd zo gedaan. De rit naar Townsville duurde 5,5 uur.
Maar er was 1 probleem, we kwamen vroeg in de ochtend aan, en hadden geen hostel geboekt. Dit hield in dat we een aantal uur moesten door brengen op de schone straten van Townsville, geen probleem want koud was het niet!
Na deze nieuwe belevenis vroegen we de weg in een hotel, waar we vriendelijk behandeld werden en vers drinkwater kregen. Na een wandeling met onze zwaar bepakte backpacks kwamen we aan bij het Civic Quest House. Een erg schoon hostel met een zeer ontspannen sfeer!
We hebben hier genoten van het strand, gezocht naar werk, een berg beklommen. Een beknopte samenvatting van een drukke week. Waarin er werd gewerkt maar zeker ook tijd was voor ontspanning.
Verder was het een redelijk spook stadje waar niet bijster veel te beleven was los van het feit dat het hostel top was. Wel hebben we nog een zogenaamde sugar-glider gezien, een klein soort knaagachtig beestje wat huist in de bomen, een prachtig gezicht om het wild zo dicht om je heen te ervaren.
En de mensen die we hebben ontmoet! Super.
Een verhaal wilden we jullie niet onthouden, het verhaal van de laatste avond, het was al schemerdonker, en heel heel toevallig, na een potje schaak gingen we even onze benen strekken. We zagen het in een flits. Er was een bekende persoon opgedoken! Namelijk Ali onze knuffelduitser met huisvredebreuk. Wat een toeval, zoveel kilometers en dagen uit een, en dan toch verenigd worden in het lot dat Ali heet.
De volgende morgen namen we afscheid van onze overdreven vriendelijke hostes Anne, ze zei tot ziens, maar wij wisten al dat we haar en haar prachtige hostel nooit weer zouden zien.
Goed, zo gezegd zo gedaan. De rit naar Townsville duurde 5,5 uur.
Maar er was 1 probleem, we kwamen vroeg in de ochtend aan, en hadden geen hostel geboekt. Dit hield in dat we een aantal uur moesten door brengen op de schone straten van Townsville, geen probleem want koud was het niet!
Na deze nieuwe belevenis vroegen we de weg in een hotel, waar we vriendelijk behandeld werden en vers drinkwater kregen. Na een wandeling met onze zwaar bepakte backpacks kwamen we aan bij het Civic Quest House. Een erg schoon hostel met een zeer ontspannen sfeer!
We hebben hier genoten van het strand, gezocht naar werk, een berg beklommen. Een beknopte samenvatting van een drukke week. Waarin er werd gewerkt maar zeker ook tijd was voor ontspanning.
Verder was het een redelijk spook stadje waar niet bijster veel te beleven was los van het feit dat het hostel top was. Wel hebben we nog een zogenaamde sugar-glider gezien, een klein soort knaagachtig beestje wat huist in de bomen, een prachtig gezicht om het wild zo dicht om je heen te ervaren.
En de mensen die we hebben ontmoet! Super.
Een verhaal wilden we jullie niet onthouden, het verhaal van de laatste avond, het was al schemerdonker, en heel heel toevallig, na een potje schaak gingen we even onze benen strekken. We zagen het in een flits. Er was een bekende persoon opgedoken! Namelijk Ali onze knuffelduitser met huisvredebreuk. Wat een toeval, zoveel kilometers en dagen uit een, en dan toch verenigd worden in het lot dat Ali heet.
De volgende morgen namen we afscheid van onze overdreven vriendelijke hostes Anne, ze zei tot ziens, maar wij wisten al dat we haar en haar prachtige hostel nooit weer zouden zien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
