Week 5: Brisbane

Goedemorgen! Tijd voor een up date van onze blog!
We proberen vandaag ook de oude blogs te up daten met foto's!
Lezers van harte welkom, en fijn dat jullie ons volgen met onze waanzinnige reis down under!

De avond voor vertrek kwamen we erachter dat het plaatsje waar we naartoe wilden (Noosa), volledig volgeboekt zat dus we moesten we gingen noodgedwongen in een keer naar Brisbane toe met de Greyhound

Goed we begonnen deze reis naar brisbane vroeg in het ochtend gloren.
De welbekende greyhound bussen.

Voor geintereseerden www.greyhound.com.au

Een lange busrit van zo'n 9 uren stond ons te wachten. Deze bus kwam 19.00 uur aan, New South Wales time. De zomertijd in deze provincie is ingegaan. Dit betekent dat er nu tussen Nederland en Australie een tijdsverschil is van 9 uren.
Eenmaal aangekomen in Brisbane hadden we al een hostel geboekt, Base Backpackers. Vanaf het station was dit een kleine afstand lopen.
We checkten in en werden gedeponeerd in een klein donker hok waar acht personen woonachtig waren, het stonk, was donker, en had geen enkele ventilatie.

We besloten eerst nog even wat te gaan eten en daarna nog een blok te gaan lopen om zo toch de stad een beetje te kunnen verkennen.

Onder het eten werden we ruw gestoord door een blanke man, met zijn zwaarlijvige dronken aboriginal als vriend. Ze waren erg geinteresseerd in een gesprek met ons. Nadat we hen fatsoenlijk het ruime gat van de deur hadden gewezen konden we verder ons maal verorberen.
We kozen de 2 nog vrije bedden en gingen al snel naar het land der dromen, weliswaar met de lamp nog brandende..

Na het eten de drukke straten van brisbane op, een mooi aangezicht volgde. We zagen de drukke stad aan onze voeten liggen.
Een politie auto stopte met machtsvertoon een motor rijder, een mooi schouwspel. Deze auto's zien er anders uit dan die uit Nederland. Een zwaar gepimpte onder cover auto. Helaas geen foto.


De volgende ochtend gingen we dapper als we waren op zoek naar werk.
We belden een aantal mensen, maar kwamen al snel op een dood spoor.

We besloten het enige nummer in Australie te bellen wat we van huis hadden mee gekregen. Het nummer van Gert-Jan, we belden hem een beetje raar was het wel want hij wist niet van ons bestaan af, of dat we in dit land aanwezig waren. Desondanks spraken we af een " kop koffie" te gaan drinken, half drie werden we opgehaald, en vroegen we Gert- jan alles over zijn verblijf wat nu al 25 jaar duurde in dit machtig mooie land. We kwamen bij zijn huis aan, onze eerste echte blik in een huis in Australie, hij woonde er prachtig, foto volgt. De kop koffie sloegen we over en we dronken bier, lekker koud bier! And lot's of it:)

Na een gezellige middag besloten we om in plaats van de bus te nemen lopend terug te gaan.
Een hele uitdaging in beschonken toestand in een stad waar je tot nog toe nog nooit was. Onderweg kwamen we allerlei mensen tegen, waaronder een vrouw die langs de weg aan het werk was, tenminste zo leek het. Nieuwsgierig als we waren vroegen we wat ze aan het doen was. Ze bleek bij een instantie te horen die op komt voor het lot van de dieren in de stad. Ze had zelfs 2 kleine baby possums bij zich, prachtig om dit mee te maken midden in de nacht!

De volgende dag boekten we de bus naar Byron bay, want we waren deze kamer en de drukke stad wel een beetje zat, een klein plaatsje met surf en hike mogelijkheden moest het worden, vandaar dus het pitoreske Bryron bay!