Week 4: Agnes Water/ 1770

We hadden om agnes water te bereiken gekozen voor de nacht bus.
Geen goed idee bleek al snel, toen er in de bus luidruchtige dronken duitsers zaten. Germs zo noemen de locals ze. En terecht. De hele bus wou slapen maar dit was door deze groep niet mogelijk. Plotseling stopte de bus, de chauffeur was het eveneens zat, een kordaad optreden volgde, de jongens werden gesomeerd stil te zijn, zo niet zou de politie hun mee nemen en ontdoen van hun vroeg verworven mannelijkheid.

Stil waren ze en de gehele bus kon in alle rust gaan slapen.

Aangekomen in Agnes stond de shuttle bus van ons hostel, het southern cross al klaar. We werden meegevoerd naar een soort ranch/ resort. Een fijne plaats zou spoedig blijken. We gingen deze dag rustig door brengen, hopend op werk. Maar al snel bleek dat agnes water dit niet kon bieden aan ons werkzoekenden. Desalnietemin boekten we drie nachten.

Spinnen! ze zijn hier, evenals kangaroes die we helaas niet mochten zien, slangen die we eveneens niet gezien hebben. Wel veel gemuteerde kikkers en veel spinnen. Gevaarlijke ook, maar de gebruiksaanwijzing gebied niet te dicht in de buurt te komen, en dat deden we dan ook niet.

De tweede dag zou een memorabele worden! Surfs up dudes! We namen deel aan een surfles, de goedkoopste ter wereld, aldus de eigenaars. 17 australische dollars. We deden onze suits aan, kozen een board en gingen op weg om de woeste oceaan te bedwingen. We lagen op onze boards te wachten voor een wave. Hij kwam en Peter stond op zijn eerste golf ooit, Johnny lukte het bij de tweede, of was het derde poging! Daarna was het spreekwoordelijke hek van de dam. We werden mee gevoerd in het wonderlijke fenomeen dat surfen heet. Kijkend naar de oceaan, wachtend op de juiste golf, pakten we er zoveel we konden! We wisten het zeker, dit is iets wat we vaker gaan doen!!

James, een engelsman die we hadden ontmoet in Airlie was ook hier aanwezig. We hebben veel met hem op getrokken. We konden het goed met hem vinden, en we spraken af elkaar weer te ontmoetten verder op in onze reis.

De laatste avond in Agnes zou er een worden om nooit te vergeten.
Het begon te onweren, maar niet het onweer wat je in Nederland te zien krijgt. De hemel was donker gekleurd, er was bijna geen geluid, alleen het schouwspel van verlichting. Je kunt het zien als een boom in de herfst maar dan in de lucht, verlicht en tien maal zo groot.

Spoedig reizen we verder en ditmaal richting Brisbane!

Mensen tot blogs!