Week 6: Byron Bay

We hebben de ochtendbus vanuit Brisbane genomen richting Byron Bay.
Wederom zonder een hostel te boeken zijn we in de Greyhound gestapt.
Eenmaal aangekomen in Byron Bay stonden er meerdere hostelmedewerkers op ons te wachten. Wij besloten om met Aquarius Backpackers mee te gaan.
Dit bleek een geweldige keus te zijn! We kwamen op een zeer ruime kamer waar wederom acht mensen sliepen alleen had je bij deze kamer het idee dat je in een klein vakantiehuisje zat door de ruimte die je had. Beneden stonden twee stapelbedden en boven vier stuks.
Wij sliepen op de benedenverdieping. Peter op de onderste en Johnny op de bovenste. De onderste had als voordeel dat je deze heel intiem kon maken door middel van het strategisch op hangen van je handoeken.
Een heerlijke prive kamer was het resultaat.
Voor onze kamer was een relaxarea. Buiten hingen 6 hangmatten waar je een boek kon gaan lezen of gewoon even lekker niks doen.

De eerste dag hebben we het stadje verkend. We verbaasden ons over de vele hippie achtige inwoners, die hier een vrolijk en vrij bestaan leken te leiden. Prachtig net alsof we ons in de jaren zestig waanden. Overal kleuren en kleurijke mensen. We wisten zeker dat Byron ons nieuwe tijdelijke thuis zou gaan worden.

Boodschappen haalden we bij de aldi. Evenals de koeltas die we nu eindelijk besloten te kopen zodat we ook relatief verse producten konden eten. We kwamen ook nog een aantal bekenden tegen van de Sydney reis, we besloten met hen een drankje te doen en te praten over het leven in the bay!

Werk zoeken werd wederom ons doel in deze kleine plaats. We gingen vol goede moed op zoek, cv in de hand, een goed verhaal in ons hoofd. Elke winkel gingen we binnen met de vraag, do you need any workers? And the answer was no, maybe in a few weeks... Hier schoten we bar weinig mee op en besloten de rest van de dag aan het strand door te brengen.

Mensen vertelden ons over the lighthouse, en dat je daar dolfijnen en walvissen kon zien! Een nieuw doel was geboren!

Tevens namen de volgende ochtend nieuwe bewoners hun intrek in ons pitoreske vakantiehuisje, Zweden waren het en alle drie met een goede inborst. Calle, Albin en Hannes. De komende week zouden we veel met hen op trekken en vrienden voor heel even worden. Die avond zaten we met zijn allen aan de " Goon" een heerlijk goedkope wijn waarvan je zeker licht op je voeten komt te staan, en als je niet op past de volgende ochtend de man met de hamer in je hoofd aan het werk hebt.

Die ochtend viel het mee en we besloten even naar het backpackers cafe te gaan om te horen of er al werk was, dit was niet het geval en we besloten te gaan surfen. We huurden samen 1 board waarop we de majesteuze golven van Byron konden gaan bedwingen. Een half uur surfen, daarna een half uur rust. Een prima idee, en zo bespaarden we kosten, waardoor we die avond iets in de trand van vlees konden eten.

In de avond had Albin een gitaar gekocht en hij bleek erg getalenteerd te zijn. Hij speelde al 11 jaar gitaar en hier hebben we een aantal dagen van kunnen genieten. Elke avond haalde hij de gitaar even tevoorschijn.
Op een avond pakte hij een zelfgemaakte pijp. Het had hem anderhalf jaar gekost om deze pijp te maken. Dit omdat het hout waarvan het gemaakt was zeer goed moest drogen. Foto volgt van deze pijp!

Toen de warme ochtendzon door de ramen naar binnen scheen besloten we eruit te gaan en naar een gratis concert te gaan die zich deze middag zou afspelen in Byron.
We gingen op het geluid af en kwamen op een veldje terecht waar de hippies weelderig samensmolten. We konden het concert alleen bekijken door over een hek te gluren maar konden wel genieten van de geweldige muziek die gemaakt werd!
We besloten even een tijdje te gaan zitten toen uit het niets een hippievrouw een slang uit de boom haalde!
Dit was onze eerste encounter met dit reptiel. Het was een python, een wurgslang. De vrouw die dit beest uit de boom had gehaald moest er wel wat vanaf weten want ze was er gewoon mee aan het spelen. Dit als je nagaat dat de slang ongeveer net zo lang als ons was. Na de vrouw werd iedereen enthousiast en er ontstond een cirkel met hippie's die om en om de slang over hun lichamen lieten glijden. Een vreemd gezicht, maar we bleven wel kijken.
Zelf besloten we de slang alleen aan te raken en niet te vertroetelen.

Deze avond brachten we door met schaak, gecombineerd met chips en een overheerlijke ' GOON '.

Samen met onze Zweedse vrienden zijn we de volgende dag op weg gegaan naar Nimbin, een echte hippieplaats. Mensen die hier wonen zijn allemaal alternatief. Het was net of je in de jaren 60 was toen je uit de bus stapte. Er was in dit plaatsje ook een soort gedoogbeleid actief waardoor je je in een klein Amsterdam waande, de zweden wisten niet wat ze zagen en waren al snel onder de indruk van dit kleine laatste hippie baken in de wereld. Wij waren minder onder de indruk.
Het verhaal achter dit plaatsje was dat er in de omgeving veel bomen werden gekapt, en er werd gezocht naar fosiele brandstoffen, waardoor linkse activisten besloten intrek te nemen in het dorp, en op die manier het dorp over namen en om toverden in een alternatieve wereld.

Na deze interessante trip, en terug gekomen in Byron besloten we naar de lighthouse te gaan. De zweden waren niet echt meer in de stemming maar besloten toch om mee te gaan. We liepen een half uur, om ons heen kijkend naar de sprookjesachtige beelden die we zagen. Het bos, het strand, de zee, het hele geheel was in 1 woord prachtig.

We kwamen aan bij de vuurtoren en vielen van de ene verbazing in de andere. We keken naar links, daarna naar rechts, kwamen ogen te kort voor deze prachtige schepping des vaders. Eenmaal boven bij de toren zagen we beneden een kliff liggen waar je eveneens heen kon wandelen, we besloten dit morgen te doen. Want op dit moment begon de zon onder te gaan en vanaf dit punt hadden we het mooiste uitzicht om de zonsondergang te bekijken! We hadden een drankje mee en genoten van de ondergaande zon, een prachtig schouwspel.

De volgende morgen togen we al vroeg naar het strand en namen de alternatieve route richtimg de toren en de kliff. We zagen vele bekwame surfers hun sport beoefenen in de baai, onderweg kwamen we kleine prive strandjes tegen waar we gingen zwemmen en genieten van de almachtige zon.

We genoten van het ontspannen sfeertje, de mensen de zee.
We liepen de gehele afstand op blote voeten, heerlijk! We kwamen aan bij het captain cook uitkijkpunt. Captain Cook is de ontdekker van dit land, tenminste volgens de Australiers, want wij nederlanders weten wel beter, en dat is dat wij als eerste voet aan wal zetten. Wie het was weet ik zo niet, feel free to post it in the comments!

Eenmaal aangekomen bij de cliff, zagen we onze eerste walvissen, je kon ze herkennen door een straal water die ze in de lucht spoten. Evenals een vin waarmee ze naar ons leken te zwaaien, we zagen ook een full eruption een walvis die compleet vanuit het water de lucht in sprong, en ons daardoor een machtig aangezicht gaf aan zijn gigantische body.

Sprakeloos en ademloos keken we uren naar de zee, de tijd leek stil te staan en dit was een moment wat we tot in de lengte van dagen met ons mee zullen dragen.

Byron bay had ons veel gebracht, geen werk, maar wel veel goede en momenten om te koesteren. Een heerlijke plaats waar we onzelf zeker konden zien wonen, maar dan wellicht in een ander leven..

Maar aan dit goede kwam helaas ook een eind, grappig om nog te vermelden is dat we in Byron elke ochtend naar beneden gingen om een nacht bij te boeken. Maar na dit alles moesten we toch verder gaan in onze zoektocht naar werk. Coff's Harbour zou onze volgende destination worden.

Tot blogs! Ps: Oude blogs gaan we in de komende dagen aanvullen met foto's! Dus de moeite waard om terug te lezen.

Groeten uit een episch land!!